- viranəlik
- yıkıntı
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
viranəlik
Look at other dictionaries:
viranəlik — is. Xarabazar yer, viran olmuş yer; xarabalıq, xarabazarlıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xarabalıq — is. Xarabaya çevrilmiş yer, dağılmış, sökülmüş, viran qalmış yer; viranəlik. Kənddə təsərrüfat alətləri yay qış uçuq sökük, qar yağış tökülən bir xarabalıqda saxlanılırdı. M. İ.. Ay işığında <yolçu> bir xarabalıq qarşısında dayandığını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
örənə — I (Şəki, Zaqatala) xaraba, viranəlik. – Qozun alt tərəfi örənədi (Şəki) II (Qazax) otu biçilmiş otlaq. – Malı örənədən xama aparacaxlar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xərabiyyət — ə. xarabalıq, viranəlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xərabəzar — ə. və f. xarabalıq, viranəlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xarabazar — is. <ər. xərabə və fars. . . . zar> klas. Xarabalıq, viranəlik, xaraba qalmış yer. <Mirzə Sadıq Fərhada:> Oğlum, xarabazarlar arasında abadlıq axtarma. C. C.. <Qurd Kərim:> Hər yana baxırsan xarabazardır; Dolub dilənçiylə küçə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yer — is. 1. Üzərində sakin olduğumuz planet: Yer kürəsi (bu mənada böyük hərflə). Ay Yerin peykidir. Yerlə Günəş arasında 150 milyon kilometr məsafə var. Yer Günəş ətrafında fırlanır. 2. Quru (su səthi müqabili). Dənizdən yer görünmürdü. 3. Yer… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kaşanə — is. <fars.> Qəsr, saray, imarət. Hələlik tullamışıq xaneyi viranələri; Dolanıb kişvəri Tiflisdə kaşanələri. M. Ə. S.. O demişdir: – Mənim komam; Möhtəşəmdir min saraydam; Kaşanələr, xanimanlar; Edə bilməz onu əvəz. B. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kök — 1. is. 1. Bitkilərin torpaq altında olan, suyu soran və onları qidalı maddələrlə qidalandıran yarpaqsız hissəsi; rişə. Ot öz kökü üstündə bitər. (Ata. sözü). Biçinçilərdən biri orağını böyük bir qanqalın kökündən endirərkən quş balaları «cik cik» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mülk — is. <ər.> köhn. 1. Birinə məxsus torpaq sahəsi, malikanə, nəql olunmaz, daşınmaz əmlak. <Hacı Əli:> Bir belə mülkləri dolandırmaq, əlbəttə, asan iş deyildir. N. V.. // Bina, ev. Həkimin evi . . beşmərtəbəli bir mülkdə idi. M. C.. Hacı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
